اثر نانوکریستال سلولز و پلی وینیل الکل روی ویژگی های فیزیکی فیلم های بیونانوکامپوزیتی بر پایه نشاسته
نویسندگان
چکیده
سابقه و هدف: فیلم های بر پایه بیوپلیمر نشاسته معایبی مثل خواص مکانیکی و بازدارندگی در برابر بخار آب ضعیف دارند که کاربردهای آن ها را در بسته بندی محدود می سازد. برای بهبود ویژگی های فیلم های بر پایه نشاسته، روش های مختلفی مانند مخلوط کردن با پلیمرهای دیگر و استفاده از نانوپرکننده ها پیشنهاد شده اند. نانوکریستال سلولز (ncc) به دلیل زیست تخریب پذیری، غیر سمی بودن، فراوانی در طبیعت، قیمت ارزان و تجدید پذیری، گزینه مناسبی برای تقویت پلیمر نشاسته به شمار می رود. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر نانوکریستال سلولز و پلی وینیل الکل(pva) روی ویژگی های فیلم های نشاسته در جهت بهبود خواص مکانیکی و بازدارندگی آن ها بود. مواد و روشها: در این پژوهش ncc از لینتر پنبه تولید و به مخلوط تشکیل دهنده فیلم نشاسته- پلی وینیل الکل افزوده شد. به منظور بررسی ویژگی های فیلم های حاصل، از آزمون های مختلف مانند خواص مکانیکی، نفوذ پذیری بخار آب، آزمون حرارتی، پراش پرتو ایکس (xrd) و میکروسکپ الکترونی عبوری (tem) استفاده شد. یافتهها: افزودن pva و ncc به محلول فیلم ساز نشاسته باعث افزایش حداکثر مقاومت به کشش uts و کاهش نفوذ پذیری به بخار آب wvp فیلم های بیونانوکامپوزیت حاصل شد. نتایج آزمون xrd نشان داد که دو جزء ماتریکس و پرکننده به خوبی در هم پخش شده اند و بهترین ساختار در غلظت 10 درصد ncc مشاهده شد. نتیجه گیری: pva به علت داشتن گروه های oh می تواند با گروه هایoh نشاسته پیوند هیدروژنی برقرار کند. این کار موجب افزایش استحکام شبکه پلیمری و بهبود ویژگی های مکانیکی و بازدارندگی فیلم های بیوکامپوزیت می شود. ncc به دلیل دارا بودن ساختار کریستالی با درجه بالای بلوری (که موجب افزایش استحکام و مدول الاستیک آن می شود) و هم چنین توانایی تشکیل پیوندهای هیدروژنی قوی با نشاسته و pva قادر به بهبود ویژگی های مکانیکی و بازدارندگی فیلم های بیونانوکامپوزیت است. در غلظت 10 درصد ncc نانوکامپوزیت ها، بالاترین uts را نشان دادند، اما در غلظت های بالاتر، uts کاهش یافت که به تجمع ncc در ماتریکس پلیمری نسبت داده شد. تجمع ncc در غلظت های 15 و 20 درصد به خوبی توسط الگوی xrd به صورت پیک نشان داده شد. واژگان کلیدی: نشاسته، نانوکریستال سلولز، پلی وینیل الکل، ویژگی های فیزیکی
منابع مشابه
اثر نانوکریستال سلولز و پلی وینیل الکل روی ویژگیهای فیزیکی فیلمهای بیونانوکامپوزیتی بر پایه نشاسته
سابقه و هدف: فیلمهای بر پایه بیوپلیمر نشاسته معایبی مثل خواص مکانیکی و بازدارندگی در برابر بخار آبِ ضعیف دارند که کاربردهای آنها را در بستهبندی محدود میسازد. برای بهبود ویژگیهای فیلمهای بر پایه نشاسته، روشهای مختلفی مانند مخلوط کردن با پلیمرهای دیگر و استفاده از نانوپرکنندهها پیشنهاد شدهاند. نانوکریستال سلولز (NCC) به دلیل زیست تخریبپذیری، غیر سمی بودن، فراوانی در طبیعت، قیمت ارزان و ت...
متن کاملخواص بازدارندگی نانوکامپوزیت های نانوکریستال سلولز ـ پلی وینیل الکل
در این پژوهش خواص بازدارندگی نانوکامپوزیت های حاصل از نانوکریستال سلولز ـ پلی وینیل الکل بررسی شد. فیلمهای نانوکامپوزیت حاوی درصدهای متفاوت نانوکریستال سلولز (3، 6، 9 و 12 درصد وزنی) با روش قالبریزی حلال تهیه شد. تأثیر نانوکریستال سلولز بر خواص بازدارندگی نانوکامپوزیت ها مطالعه شد. بدینمنظور، جذب رطوبت، نفوذپذیری به بخار آب، سرعت انتقال اکسیژن، و سرعت انتقال بخار مواد شیمیایی فیلمهای نا...
متن کاملبررسی ویژگی های فیزیکی بیونانوکامپوزیت های نشاسته- پلی وینیل الکل حاوی نانوکریستال سلولز و نانورس
پلاستیک های مورد استفاده در بسته بندی مواد غذایی یکی از عوامل آلاینده محیط زیست به شمار میروند، این ترکیبات به دلیل دارا بودن ماهیت غیر زیست تخریب پذیر در محیط زیست باقی مانده و آلودگی های زیست محیطی را موجب می شوند. برای حل این مشکل، پژوهشگران به فکر استفاده از ترکیبات زیست تخریب پذیر در بسته بندی مواد غذایی افتاده اند. نشاسته یکی از این ترکیبات به شمار می رود که به دلیل دارا بودن قیمت ارزان، ...
15 صفحه اولخواص بازدارندگی نانوکامپوزیت های نانوکریستال سلولز ـ پلی وینیل الکل
در این پژوهش خواص بازدارندگی نانوکامپوزیت های حاصل از نانوکریستال سلولز ـ پلی وینیل الکل بررسی شد. فیلمهای نانوکامپوزیت حاوی درصدهای متفاوت نانوکریستال سلولز (3، 6، 9 و 12 درصد وزنی) با روش قالبریزی حلال تهیه شد. تأثیر نانوکریستال سلولز بر خواص بازدارندگی نانوکامپوزیت ها مطالعه شد. بدین منظور، جذب رطوبت، نفوذپذیری به بخار آب، سرعت انتقال اکسیژن، و سرعت انتقال بخار مواد شیمیایی فیلمهای نا...
متن کاملتهیه و بررسی نانوالیاف الکتروریسیشده پلی وینیل الکل و نانوکریستال سلولز
در این پژوهش نانوالیاف کامپوزیتی پلی وینیلالکل (PVA) و نانوکریستال سلولزی (CNC) با فرایند الکتروریسی تهیه شدند. برای انحلال پلیمر PVA از آب یونزدایی شده استفاده شد و از بین غلظتهای 4، 6، 8 و 10 درصد وزنی PVA، الیاف سالم در غلظت 8 درصد تولید شدند. برای تولید نانوالیاف با استحکام بیشتر، CNC در مقادیر 5/0، 1، 5/1 و 2 درصد بر اساس درصد وزنی PVA به محلول پلیمر افزوده شد و طراحی آزمایشات بر اساس ر...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
علوم تغذیه و صنایع غذایی ایرانجلد ۷، شماره ۱، صفحات ۰-۰
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023